![]() |
|||||||||
Jasna Góra |
|||||||||
Jasna Góra - Książę Władysław Opolczyk w 1382 r. sprowadza z Węgier paulinów i osadza ich na wzgórzu w pobliżu wsi Stara Częstochowa; oddając im drewniany kościół parafialny, zbudowany z bali jodłowych. W niedługim czasie (1384) tenże książę powierza im przywieziony z ziemi halickiej niezwykły wizerunek Najśw. Panienki, który szybko w tym miejscu zasłynął cudami. W latach 1425-29 wzniesiono tu świątynię murowaną. W 1430 r. miał miejsce napad rabunkowy, w czasie którego obraz zbezczeszczono. Cudowny Obraz odnawia król Władysław Jagiełło. W drugiej połowie XV w. następuje rozbudowa Jasnej Góry: wzniesiono duży kościół obok kaplicy oraz dobudowano drugą cześć do kaplicy Cudownego Obrazu. Kościół (bazylika) Wniebowzięcia NMP i Znalezienia Krzyża Świętego istniał jako mały kościół już pod koniec XIV w. W 2 połowie XV w. (1460-63) rozpoczęto budowę dużego kościoła halowego o trzech nawach, który po pożarze w 1690 r. przekształcono w kościół typu bazylikowego istniejący do dzisiaj. Obecnie nawa środkowa jest sklepiona kolebkowo a boczne posiadają sklepienia krzyżowe. Budowla powstała z kamienia w stylu gotyckim, późnorenesansowym, barokowym i rokoko. W kościele tym znajdują się: kaplica Denhoffów (św. Pawła Pierwszego Pustelnika) z lat 1644 - 71, kaplica Jabłonowskich (Najświętszego Serca Jezusowego) z lat 1751 - 54 (spotykane rzadko również daty 1639, i odnowienie w 1740) , kaplica Świętych Relikwii (wykuta w skale w 1625, obecnie pod kaplica Jabłonowskich), stiuki i polichromia K. Dankwarta. Do kościoła przylega kaplica Cudownego Obrazu p.w. Narodzenia NMP powstała z rozbudowy gotyckiej budowli z 2 połowy XIV w. (lub XV w.), którą w l. 1642-44 r. zamieniono na prezbiterium dobudowanej do niej trójnawowej kaplicy halowej. Pierwotna budowla założona na planie prostokąta z dwiema skarpami, dwuprzęsłowa nakryta sklepieniem kolebkowym z lunetami i żebrowaniem z cegły gotyckiej.
|
|||||||||
|
|||||||||
« Powrót | |||||||||
wydrukuj » wyślij znajomemu » |